Opis

Zagrzebka afrykańska – Nothobranchius guentheri. Jest niezwykle ciekawym gatunkiem, ze względu na swoje intensywne ubarwienie. Występuje na wyspie Zanzibar, choć spotykano ją również w Tanzanii. Ze względu na miejsce zasiedlania różni się również wielkością. Jest wiele wątpliwości co do klasyfikacji tego gatunku, więc powszechnie przyjęto, że osobniki występujące w Tanzanii należą do identycznie wyglądającego gatunku: N. melanospilus. Często występowała pod nazwą zagrzebka Gunthera lub suszec Gunthera. Samce są pięknie ubarwione. Ich delikatnie łukowato wygięte ciała są barwy intensywnie niebieskiej, usiane jaśniejszymi i ciemniejszymi plamkami. Ich płetwa ogonowa jest czerwona lub jaskrawo purpurowa. Płetwy odbytowa i grzbietowa są dosyć sporych rozmiarów, usiane plamkami. Płetwy brzuszne są bardzo małe, natomiast obrzeżenia płetw piersiowych są mlecznobiałe. Podgardle przybiera barwę błękitną do granatowej. Łuski są dosyć duże z charakterystycznym metalicznym połyskiem. Samce e dobrej kondycji pływają w charakterystyczny sposób. W obecności innych samców ciemnieją, stając się prawie całkowicie czarne. Przemieszczają się po kilka centymetrów, co chwilę przystając. Osobniki płci żeńskiej są szaroliwkowe z bezbarwnymi płetwami. W jamie gębowej i szczękach znajdują się zęby, a otwór gębowy skierowany jest ku górze. Ich życie trwa co najwyżej kilka miesięcy w czasie pory deszczowej. Następnie zbiorniki w których żyją wysychają, a okres żywy przetrzymują jaja zakopane w mule. Gdy nadchodzi pora deszczowa zaczynają wylęgać się młode. W akwarium mogą żyć nawet do 1 roku.

Rodzina

Karpieńcowate.

Pochodzenie

Żyje w wodach na wyspie Zanzibar w Afryce. Zamieszkuje w małych stawach, bajorkach, rowach, a nawet w okresowych kałużach.

Długość

Dorasta do 5 cm.

Odżywianie

Powinna dostawać żywy pokarm, ale zjada również płatki i inne suche preparaty. Mają bardzo szybką przemianę materii. W warunkach naturalnych zjadają duże ilości owadów i ich larw. Pomimo wielkiego apetytu nie należy ich zbyt obficie karmić. Obfite karmienie skraca ich życie.

Temperatura

Preferuje temperaturę z zakresu 22-26 C. Obniżenie temperatury do 20-22 C powoduje spowolnienie procesów przemiany materii. Skutkuje to dłuższym trwaniem ich życia.

Warunki hodowlane

Należy trzymać w akwarium jednogatunkowym jednego samca i kilka samic, ze względu na agresywny charakter samców. Jeśli natomiast akwarium jest duże i obsadzone roślinnością, tak by samce mogły wydzielić sobie terytorium można trzymać ich większą liczbę, ale będą między sobą rywalizowały. Woda powinna być miękka i lekko kwaśna, a podłoże miękkie i ciemne, np. torfowe. Akwarium niezbyt intensywnie oświetlamy oraz umieszczamy w nim liczne kryjówki.

Rozmnażanie

Są rybami o ciągłym cyklu rozrodczym, który swój początek ma w momencie osiągnięcia dojrzałości płciowej. Na pewien czas przed planowanym tarłem oddzielamy samce od samic, co umożliwia uzyskanie większej ilości ikry oraz poprawia kondycję rozrodczą osobników dorosłych. Około 2 tygodnie przed tarłem ryby powinny być karmione dosyć obficie. Zbiornik tarliskowy może mieć 10-15 litrów. Podłoże może składać się z wypłukanego torfu. Sadzimy kilka roślin i wpuszczamy zazwyczaj 2 samice na jednego samca. Dorosłe wpuszczamy na około 2 doby przed planowanym tarłem. W trakcie tarła samiec płynie nad samicą nie pozwalając jej na wypłynięcie na ku powierzchni. Przy dnie samiec bokiem ciała przyciska samice do torfu. Obie ryby zaczynają drżeć i samiec zapładnia składane przez samicę jaja. Ten rytuał jest powtarzany wielokrotnie. Po zakończeniu tarła usuwamy wodę z akwarium tarliskowego. Torf wraz z ikrą delikatnie wyciskamy i odsączamy, ale nie do całkowitego wysuszenia. Następnie torf wraz ikrą umieszczamy nie za grubymi warstwami w słoikach lub innych naczyniach. Jaja przechowujemy przez 6-10 tygodni w temperaturze 18-25 C oraz w ciemności. W międzyczasie raz na jakiś czas usuwamy obumarłą ikrę, delikatnie wzruszamy torf oraz raz dziennie otwieramy słoik w celu natlenienia. Po tym czasie torf zalewamy świeżą, czysta ale odstałą wodą. Larwy zaczynają się wykluwać, a młode przenosimy do zbiornika z identyczną wodą. Następnie torf pozostawiamy bez wody na 2-3 tygodnie, aby znów zalać go woda. Po tym okresie wylęgną się larwy, które nie zrobiły tego za pierwszym razem. Młode od pierwszego dnia obficie karmimy planktonem, a w miarę wzrostu zaczynamy podawać coraz większy pokarm. Młode rosną bardzo szybko. Po pewnym czasie oddzielamy samice o samców aby nie dopuścić do zbyt wczesnego tarła.