Przez lata pokutowała opinia, iż pielęgnowanie akwarium morskiego jest zadaniem bardzo trudnym. Kiedyś akwarystyka morska była powstrzymywana nie poprzez brak umiejętności, a brak wystarczającej ilości odpowiedniej literatury oraz specjalistycznego sprzętu zoologicznego. W dzisiejszych czasach akwaryści nie narzekają już na te elementy. Wiele osób nie decydowało się na zakładanie akwarium morskiego, ponieważ panowała opinia, że zwierzęta morskie cechuje bardzo wysoka śmiertelność. Faktycznie w warunkach akwariowych ryby morskie są bardzo podatne na liczne choroby. Dostępna w naszych czasach technika pozwala na wytworzenie wody zbliżonej do naturalnej. Istnieje poważna różnica pomiędzy akwarium morskim, a słodkowodnym. W naturalnym środowisku morskim występuje duża stabilność czynników fizykochemicznych, wynikająca z uwarunkowań geologicznych. Stabilność tych warunków przez miliony lat spowodowała wykształcenie się bardzo wąskiego preferendum życiowego u zwierząt żyjących w morzach i oceanach.

Z tej przyczyny pielęgnacja akwarium morskiego wymaga ścisłego przestrzegania fizykochemicznych parametrów wody. W domowym zbiorniku morskim w utrzymaniu stabilnych warunków pomagają odpowiednie parametry chemiczne oraz zainstalowane urządzenia techniczne. Pierwsze akwaria morskie były zakładane w miejscowościach nadmorskich. Kolejne akwaria morskie były zakładane przez biologów morskich. To oni pobudzili wyobraźnię inżynierów i architektów do opracowania odpowiednich urządzeń technicznych umożliwiających utrzymanie zwierząt morskich w odpowiedniej kondycji w akwarium. Publiczne duże akwaria były usytuowane w pobliżu brzegów morskich. Dzięki bliskości morza transportowano za pomocą rur świeżą wodę do betonowych akwariów morskich. Woda cały czas przepływała pomiędzy morzem, a akwarium. Był to najskuteczniejszy sposób na utrzymanie roślin i zwierząt przez bardzo długi czas we właściwej formie. Do dnia dzisiejszego niektóre przybrzeżne akwariach morskie utrzymują ten system z odpowiednio dużymi filtrami żwirowymi.

Niestety z czasem przybrzeżna woda morska staje się coraz bardziej zanieczyszczona. Z tej przyczyny naturalna woda morska została szczegółowo zbadana, aby móc z wody destylowanej stworzyć sztuczną wodę morską. Z czasem udało się wyprodukowanie czystej wody morskiej. Dzięki tej umiejętności można było zakładać akwaria morskie w dużej odległości od mórz i oceanów. Nabyto również umiejętność zaprojektowania tzw. zamkniętego obiegu wody w akwarium, a to umożliwiło poddanie jej ścisłej i automatycznej kontroli od strony chemicznej i fizycznej. Z czasem zaobserwowano, że w akwariach morskich o zamkniętym obiegu organizmy morskie podlegają stopniowej degeneracji. Szczegółowe analizy wody wykazały, iż zanikają w niej niektóre pierwiastki lub wytwarzają się związki które powodują zmiany i zakłócenia w jej właściwościach. Z tej przyczyny występowały zmiany odczynu pH oraz podwyższone ilości niektórych pierwiastków we wnętrznościach i mięśniach u ryb. Sytuacja ta często prowadziła do chorób i śmierci hydrobiontów. Zauważono, iż procesy przebiegające w organicznym i fizykochemicznym środowisku morskim wzajemnie się uzupełniają, kontrolują i przeplatają (homeostaza środowiskowa). Wykazano, że organizmy morskie oprócz wąskiego preferendum życiowego są wrażliwe na jakość oświetlenia, odczyn wody, zasolenie, ruch wody oraz czystość. Stwierdzono również, że istotny jest zróżnicowany pokarm, stosunek składników chemicznych rozpuszczonych w wodzie, brak bakterii i pasożytów chorobotwórczych oraz wiele innych czynników, które wraz z rozwojem akwarystyki morskiej są coraz lepiej rozumiane i rozpoznawane.

Artykuł przesłany przez użytkownika portalu Pana Krzysztofa Kondrasiewicza ze Słupska.

Redakcja nie odpowiada za treść artykułów przesyłanych przez internautów.

Za wszystkie artykuły serdecznie dziękujemy.